17.03.2007
başımın bir yazar kasa olduğunu varsayarak uyumaya çalışmak ve Lucia adlı bayanın hayatından kesitler izlemek ‘şeyleri’ arasında gidip gelip evde su kalmadığını farkedip asıl gidilmesi gereken yerin market olduğunu ve şu hayatın bazen ne kadar da kaba olduğunu ve bazen cümleleri sonlandırmaktan hiç hoşlanmadığımı bana gereken ellerin uzaklardan bir adadan gelmesini ne kadar çok istediğimi ve başıma konsalar her şeyin çözümleneceğini hasta olduğumda yalnız yaşamanın ne kadar da berbat bir şey olduğunu ve bunların hepsini en de önemlisi hayal koymaktan etrafa odamın ve şehrin dört bir yanına asla vazgeçmeyeceğimi kendimi tanımanın ne kadar güzel ne kadar sıkıcı kimi zaman heyecan verici olduğunu mütemadiyen yanılan bir insan olduğumu düşünmemin sebebinin beni yanıltmaya çalışan insanlar olduğunu...hepsini bugün öğrendim
 
posted by deniz at 8:46 ÖS | Permalink | 0 comments
...for that hazy island
bir insan diğerine
- sadece -
ellerinin çok güzel olduğunu düşündüğü için aşık olabilir mi?
 
posted by deniz at 6:42 ÖS | Permalink | 1 comments
6.03.2007
















şimdi o ağacın altında olsam uyuyabilirdim sanırım.
 
posted by deniz at 12:04 ÖÖ | Permalink | 2 comments